مدیریت استراتژیک

روزابت موس کانتر(1984) هدف مدیریت استراتژیک را چنین شرح داده است:«انجام اقدامات فعلی در جهت تحقق اهداف آینده» و «تبدیل شدن به وسیله ای اقدام گرا یا به عبارتی دیگر ساز و کارهای یکپارچه و نهادینه ساز به منظور ایجاد دگرگونی».پیرس و رابینسون(1988)مدیریت استراتژیک را چنین تعریف کرده اند:

مدیریت استراتژیک شامل مجموعه ای از تصمیم ها و اقدامات است که به تدوین و اجرای استراتژی هایی منجر می شود که برای رسیدن به اهداف سازمان طراحی شده اند.

برنز(1992) معتقد است که مدیریت استراتژیک در وهله ی اول با مقوله ها و موضاعاتی از این دست سر و کار می یابد:

·            طیف کاملی از فعالیت های سازمان،شامل اهداف شرکت و مرزهای سازمانی؛

·            ایجاد تطابق و هماهنگی میان فعالیت های سازمان با محیطی که در آن قرار دارد؛

·            اطمینان از این که ساختارها،رویه ها و عملکردهای داخلی می توانند سازمان را در تحقق اهدافش یاری کنند؛

·            ایجاد تطابق و هماهنگی میان فعالیت های سازمان با قابلیت منابعش،ارزیابی میزان کفایت منابع برای بهره برداری از فرصت ها یا اجتناب از تهدیدهای موجود در محیط سازمان؛

·            کسب،جذب و تخصیص منابع؛

·            ترجمه ی مجموعه متغیرهای پیچیده و پویای داخلی و خارجی فراروی سازمان به مجموعه ای منظم از اهداف مشخص آینده که بتوان آنها را به صورت روزانه به اجرا در آورد.

مدیریت اسراتژیک بدین معنا است که مدیران توجه شان را به آینده و نیز به آنچه کهمی خواهند در آینده – دور یا نزدیک – به دست آورند، معطوف سازند.مدیریت استراتژیک با اهداف(مقاصد) و ابزارها(وسایل) سر و کار می یابد. منظور از هدف،چشم انداز آتی سازمان است؛ و مقصود از ابزار در واقع انتظار مدیران را در خصوص تحقق چشم انداز نشان می دهد. بدین ترتیب مدیریت استراتژیک ، مدیریتی دوراندیش و آینده نگر است که به آفریرن و مفهوم سازی افکاری که مقصد مناسب و آتی سازمان را نشان می دهند، می پردازد.البته در عین حال مدیریت تجربی نیز هست و نتصمیم می گیرد که سازمان در عمل به کجا می خواهد برود.

کانون توجه مدیریت استراتژیک،شناسایی مأموریت و استراتژی های سازمان و هم چنین منابع مورد نیاز برای اجرای موفقیت آمیز این استراتژی هاست.مدیران دارای تفکر استراتژیک،دیدگاهی گسترده و بلند مدت در مورد مقصد آتی سازمان دارند؛ولی این مدیران می دانند که اولا مسئول برنامه ریزی برای تخصیص منابع در زمینه فرصت هایی هستند که به اجرای استراتژی ها کمک می کنند و در ثانی،مسئول مدیریت این فرصت ها به نحوی هستند که برای نتایج  به دست آمده به وسیله ی شرکت،ارزش افزوده ایجاد کنند.

منبع:

مدیریت استراتژیک منابع انسانی (راهنمای عمل) ویرایش سوم،2006 . مایکل آرمسترانگ، ترجمه ی دکتر سید محمد اعرابی و امید مهدیه ، صفحه 43 .